ภายหลังที่นักมานุษยวิทยาได้พบข้อบกพร่องและข้อจำกัดของทฤษฎีวิวัฒนาการในการศึกษาสังคมและวัฒนธรรม
เช่น
ได้พิสูจน์ว่าวัฒนธรรมมิได้มีวิวัฒนาการเป็นเส้นตรงตามความเชื่อเก่า
ๆ
ที่ว่าจะวิวัฒนาการจากวัฒนธรรมของคนเถื่อน
(savage)
มาเป็นวัฒนธรรมของคนดั้งเดิม
(primitive)
และเป็นวัฒนธรรมของผู้เจริญ
(civilization)
โดยได้มีการยกตัวอย่างความเจริญรุ่งเรืองของนครกรีก
โรมัน อียิปต์
จีนและอินเดียโบราณ
ซึ่งถือกันว่าเป็นอารยธรรมชั้นสูงที่คนยุคใหม่ยังต้องเรียนรู้อารยธรรมเหล่านี้อีกมาก
ต่อมา อารยธรรมดังกล่าวก็ล่มสลายกลายเป็นสังคมด้อยความเจริญเมื่อเปรียบเทียบกับอารยธรรมของชาวยุโรปในยุคนี้
จากสภาพที่พลิกผันทางวัฒนธรรมนี้เอง
ทำให้นักมานุษยวิทยาพยายามทำการศึกษาสังคมต่าง
ๆ มากยิ่งขึ้น
เพื่อหาทางตั้งทฤษฎีใหม่ ๆ
โดยออกทำการสำรวจวิจัยวัฒนธรรมต่าง
ๆ ทั่วทุกมุมโลก
ตัวอย่างทฤษฎีที่เกิดขึ้น
ได้แก่
ทฤษฎีหน้าที่ประโยชน์
ทฤษฎีโครงสร้างทฤษฎีการแพร่กระจายทางวัฒนธรรม
ทฤษฎีวัฒนธรรมและบุคลิกภาพ
ทฤษฎีนิเวศวิทยาทางวัฒนธรรมและทฤษฎีโครงสร้างทางจิต
เป็นอาทิ
ผู้สนใจอาจหาอ่านรายละเอียดจากหนังสือที่เกี่ยวข้อง2
|