Socialization
:
คำนี้ในภาษาไทยได้มีผู้แปลไว้มากมายหลายอย่าง
เช่น การเรียนรู้ทางสังคม
การขัดเกลาทางสังคม
การทำคนให้เป็นคน สังคมกรณ์
และสังคมประกิต เป็นต้น
แต่จะขอใช้คำว่า สังคมกรณ์
ความหมายนี้จะอธิบายได้ดังนี้
คนเราเมื่อคลอดจากครรภ์มารดา
ถือได้เป็นเพียงสัตว์ชั้นสูงชนิดหนึ่งเท่านั้น
หากทอดทิ้งไว้อย่างโดดเดี่ยวไม่ให้มีการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมกับมนุษย์
ทารกนั้นจะเติบโตขึ้นโดยมีลักษณะทางร่างกายเท่านั้นที่เป็นมนุษย์
ส่วนจิตใจความรู้สึกนึกคิดหาเป็นมนุษย์ไม่
แต่ถ้าทารกนั้นได้รับการเลี้ยงดูมาในหมู่คน
ได้รับการอบรมสั่งสอนปลูกฝังวัฒนธรรม
เขาก็จะมีสภาพเป็นมนุษย์ (human
being)
กระบวนการปลูกฝังวัฒนธรรมให้บุคคลเป็นสมาชิกของสังคมอย่างสมบูรณ์นี้
เรียกว่า สังคมกรณ์
กล่าวอีกนัยหนึ่ง สังคมกรณ์เป็นวิธีการที่จะช่วยให้มนุษย์ปรับปรุงตัวให้เข้ากับสังคมได้
และดำรงชีวิตอยู่สังคมได้เช่นเดียวกับคนอื่น
ๆ
นักสังคมวิทยาถือว่าสังคมกรณ์เป็นวิธีการที่ทำให้คน
ซึ่งตอนแรกมีสภาพเป็นอินทรีย์ทางชีววิทยา
(biological organism)
เปลี่ยนแปลงมาเป็นคน
สามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมร่วมกับคนอื่นได้อย่างเต็มภาคภูมิ
ทุกคนจะต้องผ่านกระบวนการสังคมกรณ์มาตั้งแต่เริ่มคลอดออกจากครรภ์มารดา
กลุ่มแรกที่ทำหน้าที่สังคมกรณ์ก็คือครอบครัว
เมื่อเด็กเจริญเติบโตก็มีการติดต่อสังสรรค์กับคนอื่น
หรือต้องเข้าโรงเรียน
เข้ามหาวิทยาลัย
และเมื่อประอบอาชีพในหน่วยงานใด
องค์การนั้น ๆ
ก็ทำหน้าที่สังคมกรณ์ให้ด้วย
เราอาจแบ่งขั้นตอนของสังคมกรณ์ออกเป็นขั้น
ๆ ดังนี้
1.
ขั้นแรกเมื่อทารกเริ่มคลอดออกจากครรภ์มารดา
ทารกจะไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร
ไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างคนต่าง
ๆ
ที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับตนได้ระยะนี้ทารกจะเรียกร้องการเลี้ยงดูด้วยการส่งเสียงร้อง
กระบวนการอบรมเด็กในขั้นแรกนี้โดยทั่วไปมารดาจะเป็นผู้อบรม
|