บทที่
16
มานุษยวิทยาปฏิบัติการ
มานุษยวิทยาเป็น "ศาสตร์บริสุทธิ์"
ในสาขาสังคมศาสตร์ที่มุ่งเน้นให้ผู้ศึกษาแสวงหาความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับตัวมนุษย์และสังคมวัฒนธรรมที่มนุษย์อาศัยอยู่ตามภูมิภาคและแหล่งต่าง
ๆ ทั่วทุกมุมโลก
ข้อมูลที่ได้รับจากการศึกษาได้นำมาวิเคราะห์เพื่อหารายละเอียด
รูปแบบ
ลักษณะของแบบแผนและตั้งเป็นทฤษฎีเพื่อใช้ในการอธิบายเรื่องราวของมนุษย์และสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น
การแสวงหาคำตอบในเรื่องนี้จำเป็นต้องใช้ระเบียบวิธีการหาความรู้ด้วยการทดลอง
ค้นคว้า
และวิจัยเพื่อให้เกิดความกระจ่างชัด
อันจะส่งผลให้ "องค์ของความรู้"
สาขามานุษยวิทยากลายเป็นมรดกทางวัฒนธรรมให้แก่อนุชนรุ่นหลังได้ใช้ศึกษาและสานต่อให้เกิดความรู้ในระดับสูงและในมุมกว้างต่อไป
ในประเด็นนี้เอง
เราจึงเรียกลักษณะของความรู้นี้ว่าศาสตร์บริสุทธิ์
ความรู้ที่ได้รับจากศาสตร์บริสุทธิ์เป็นเรื่องของการแก้ไขข้อสงสัยความลึกลับเกี่ยวกับมนุษย์และเป็นการแสวงหาสิ่งที่เรียกว่า
"ความเป็นเลิศทางปัญญา"
เท่านั้นหรือ
คำถามในข้อนี้เกิดมีขึ้นมานานแล้ว
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคที่นักวิชาการริเริ่มสร้างสาขาวิชามานุษยวิทยาขึ้น
และในยุคที่วิชามานุษยวิทยาเจริญเฟื่องฟูสูงสุด
ต่อมาเมื่อมีการนำความรู้นี้มาใช้ประโยชน์ด้วยการสร้างความเข้าใจให้แก่ผู้ปกครองอาณานิคมชาวตะวันตกในเรื่องคนและสังคมวัฒนธรรมของชนที่อยู่ภายใต้การปกครอง
เพื่อป้องกันมิให้เหล่าข้าหลวงและเจ้าหน้าที่จากยุโรปปฏิบัติตัวเป็นปฏิปักษ์ต่อชนพื้นเมืองด้วยความไม่รู้และละเลยไม่กระทำตามขนบธรรมเนียมประเพณีพื้นเมือง
อีกทั้งยังสามารถนำวัฒนธรรมพื้นบ้านมาใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อการทำงาน
การบริหาร
และการค้าของประเทศแม่ได้ด้วย
จึงทำให้เป้าหมายของสาขาวิชามานุษยวิทยาเพิ่มเติมขึ้นจากเดิม
จนกระทั่ง
มีการเรียกเป็นวิชาใหม่ว่า
มานุษยวิทยาปฏิบัติการ (Practicing
Anthropology)
หรือเรียกกันโดยทั่วไปว่า
มานุษยวิทยาประยุกต์ (Applied
Anthropology)(1)
|