บทที่11  ครอบครัวและเครือญาติ  >> หน้า 8


                เมื่อไม่นานมานี้ ผู้เขียนได้รับการบอกเล่าจากคนเกาหลีว่า ลูกชายจะไม่สูบบุหรี่และดื่มเหล้าต่อหน้าผู้เป็นบิดา นี่แสดงว่า กฎเกณฑ์บางอย่างยังคงมีประพฤติปฏิบัติติดต่อกันมาตราบเท่าทุกวันนี้

                ในอดีต ครอบครัวหนึ่ง ๆ จะประกอบไปด้วยสมาชิกจาก 2 หรือ 3 หรือ 4 ชั่วอายุคน อาศัยอยู่รวมกันในบ้านที่มีลักษณะเป็นรูปตัวอักษรยู หรือแอลในภาษาอังกฤษ กล่าวคือ จะมีปู่ย่า และทวดอาศัยอยู่ร่วมกับครอบครัวของพ่อแม่และลูกด้วย การจัดแบ่งห้องที่อยู่ ก็จะแบ่งเป็นห้องของปู่ ห้องของพ่อ ห้องของลูกชาย ห้องครัว ห้องของผู้หญิง และห้องรับรองแขก เป็นต้น

                ลูกชายคนโตจะเป็นผู้ที่สืบทอดบ้านและมรดกจากบิดา บิดาจะสืบทอดบ้านจากปู่ และต่อไปเรื่อย ๆ  ด้วยเหตุนี้ สมาชิกของคนในรุ่นก่อนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็จะยังคงอาศัยอยู่ในบ้านหลังนั้นจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต

                ครอบครัวใดที่ไม่สามารถมีบุตรชายได้ ถือได้ว่าเป็นเรื่องผิดร้ายแรงเพราะจะทำให้สายตระกูลขาดไป ดังนั้น ในยุคราชวงศ์ยี ผู้ชายอาจยกกรณีที่ภรรยาไม่สามารถคลอดบุตรชายเป็นสาเหตุของการฟ้องหย่าและแต่งงานใหม่ได้ อนึ่ง กรณีที่สามีตาย ภรรยาจะต้องอยู่ภายใต้การปกครองดูแลจากน้องชายของสามี หากเธอมีลูกชาย เธอก็จะทำหน้าที่เป็นหัวหน้าครอบครัวไปจนกระทั่งลูกชายโตพอที่จะรับผิดชอบเป็นผู้นำของครอบครัว

                ภายหลังที่ญี่ปุ่นผนวกเอาดินแดนเกาหลีเป็นของตน ผู้ปกครองชาวญี่ปุ่นได้ออกกฎหมายแพ่งขึ้นในเดือนมีนาคม คศ.1912 (พ.ศ.2455) ซึ่งมีมาตราที่เกี่ยวข้องกับครอบครัวและเครือญาติ โดยกำหนดให้ครอบครัวมีขนาดเล็ก จำกัดลงเฉพาะหัวหน้าครอบครัว คู่สมรส บุตรธิดา และบุตรบุญธรรม รวมทั้งพ่อเลี้ยงหรือแม่เลี้ยงเท่านั้น ส่วนผู้ที่อาศัยอยู่ร่วมชายคาเดียวกันที่มิใช่สมาชิกของครอบครัวเดี่ยวดังกล่าว ก็จะต้องแยกส่วนออกเป็นครอบครัวหนึ่งต่างหาก อย่างไรก็ตาม กฎหมายญี่ปุ่นก็ยังคงไว้มาตราที่เกี่ยวข้องกับการสืบทอดความเป็นผู้นำครอบครัวและการสืบทอดทรัพย์สมบัติที่เหมือนกับของเกาหลีดั้งเดิมอยู่ กล่าวคือ สืบทอดต่อกันโดยสายผู้ชาย