2. ในสังคมที่มีการปลูกพืชไร่นั้น การทำไร่เลื่อนลอยหรือการถางป่าแล้วเผา ให้ที่ดินแถบไหล่เขาโล่งเตียนเพื่อใช้ในการเพาะปลูกมีปรากฏในแถบเขตร้อนบริเวณเส้นศูนย์สูตรตาม บริเวณไหล่เขา เช่น ภาคเหนือของไทย ลาว พม่า อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และไหล่เขาลุ่มน้ำ อเมซอนในทวีปอเมริกาใต้ เป็นต้น นักมานุษยวิทยาชื่อ ดีเรก ฟรีแมน ได้ศึกษาชนชาวอีบานที่อาศัยอยู่บนเกาะซาราวัค ซี.เอช.คองคลิน ศึกษาวิจัยชาวฮานูนูบนเกาะฟิลิปปินส์ และ เอฟ. เจแมน ทำการศึกษาชีวิตของชาวชินที่อาศัยอยู่ตอนเหนือของประเทศพม่า ทั้งสามได้บรรยายลักษณะการทำไร่เลื่อนลอยของชนสามสังคมดังกล่าวว่า คนพวกนี้อาศัยอยู่บนไหล่เขาที่สูงกว่าระดับน้ำทะเลกว่า 1,000 เมตรขึ้นไป แต่ละหมู่บ้านจะประกอบไปด้วยสมาชิกจำนวนไม่มากนัก ราว 10-20 ครัวเรือน ความหนาแน่นของประชากรต่อพื้นที่ต่ำ ชาวอีบานจะถางป่าด้วยมีดและขวาน จากนั้นจะเก็บกิ่งไม้ใบไม้แห้งมาเผาให้โล่งเตียน ขั้นต่อมาก็จะใช้ไม้เจาะตามพื้นดินและหยอดเมล็ดข้าวตามหลังแล้วใช้เท้ากลบดิน เมื่อถึงฤดูฝนเมล็ดข้าวก็จะงอกขึ้น