1. รองศาสตราจารย์ชนัญ วงษ์วิภาค แห่งภาควิชามานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยศิลปากรได้เล่าถึงระบบเศรษฐกิจการเข้าป่าล่าสัตว์ของชนเผ่าผีตองเหลือง ที่มีถิ่นที่อยู่ในแถบอำเภอสาและอำเภอร้องกวาง จังหวัดน่านว่า ในปี พ.ศ. 2530 ที่ทำการศึกษานั้น ชนเผ่านี้อาศัยอยู่ตามไหล่เขาซึ่งอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลราว 3,000 ฟุตขึ้นไป ที่ตั้งชุมชนจะตั้งใกล้แหล่งน้ำ เช่น ลำธาร หรือบริเวณที่มีน้ำซับซึมขึ้นมา เพื่อใช้ในการบริโภคและสามารถหาปูปลาจากลำธารนั้นด้วย ชาวผีตองเหลืองจะเก็บพืชผักผลไม้และของป่ามาเป็นอาหาร อาหารหลักที่หาได้ เช่น มันเล็ก มันสีเลือดหมู มันจ้าวมะพร้าว และมันอ้น ซึ่งต้องใช้ไม้เสี้ยมปลายแหลมหรือเสียมขุดดินรอบ ๆ โคนต้นมันจนได้หัวมันขึ้นมา จากนั้น ก็จะหักเอาเฉพาะส่วนหัวที่เป็นเนื้อมันไปทำอาหารและจะปล่อยให้จุดขั้วระหว่างต้นกับหัวมันไว้ประมาณ 1 - 2 นิ้ว ฝังกลบไว้ในหลุมเก่า เมื่อฝนตกมันในหลุมก็จะเจริญเติบโตและใช้หัวมันเป็นอาหารในปีถัดไป ในฤดูฝน จะเป็นช่วงที่ป่ามีอาหารให้ชาวผีตองเหลืองเก็บกินได้มากกว่าช่วงฤดูอื่นการจับสัตว์ป่าก็เป็นแหล่งที่มาของอาหารอีกทางหนึ่ง ซึ่งใช้อาวุธที่มีเพียงหอกและมีด เท่านั้น⁽⁸⁾