ความเป็นชุมชนของแอชตันนอกจากจะเป็นผลเนื่องมาจากตัวแปรทางด้านภูมิศาสตร์ สังคมและวัฒนธรรมดังที่กล่าวมาแล้ว ความรู้สึกของกรรมกร ครอบครัวและพฤติกรรมที่แสดงออกก็แสดงถึงความเป็นชุมชนของเมืองนี้ด้วย กรรมกรมีส่วนผูกพันในส่วนของงานคือทำงานร่วมกัน ทำงานในที่มืด ๆ สกปรก มีระบบอาวุโส ร่วมกันไสตร์ค ปิดเหมือง และว่างงานในบางโอกาส จึงทำให้เกิดลักษณะวัฒนธรรมพิเศษของคนในเมืองนี้ขึ้น แอชตันมิใช่เป็นเมืองสวรรค์ทางด้านเศรษฐกิจหรือเมืองที่สวยงาม แต่เป็นเมืองที่ถูกตักตวงเอาประโยชน์ สภาพพื้นที่มีแต่ขลุขละ เต็มไปด้วยหลุมและบ่อและมีสิ่งแวดล้อมเป็นพิษทั่วไป ความยากจนบังเกิดขึ้นและสามารถมองเห็นได้เมื่อเปรียบเทียบกับประชาชนของเมืองข้างเคียง อย่างไรก็ตาม คนแอชตันมีความรู้สึกไวต่อคำวิจารณ์ของผู้อื่นและพร้อมที่จะช่วยกันป้องกันคำให้ร้ายต่าง ๆ ความสัมพันธ์ของชาวเมืองเป็นไปอย่างสนิทแน่นแฟ้นเสมือนการร่วมกันทำงานในเหมือง ทั้งนี้เป็นเพราะความเหมือนกันในด้านความยากจน ความสกปรก และการไสตร์คซึ่งเชื่อมโยงเป็นสายสัมพันธ์ไปทุกบ้านและมุมถนน ผู้หญิงชาวแอชตันก็มีประสบการณ์ที่คล้ายกันในด้านการต่อสู้ดิ้นรนเพื่อให้ครอบครัวอยู่รอด ไม่ว่าจะตกอยู่ในภาวะการว่างงานของสามี หรือภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ แต่โดยทั่วไปแล้วแบบแผนความประพฤติที่เป็นลักษณะเด่นของชุมชนมาจากผู้ชาย เพราะเป็นกลุ่มคนที่มีพื้นฐานทางอาชีพที่คล้ายคลึงกัน ในการทำงานในเหมืองถ่านหิน กรรมกรจะต้องทำงาน 5 วันต่ออาทิตย์ การจัดการรับคนงานเป็นหน้าที่ของตัวแทนของคณะกรรมการถ่านหินแห่งชาติในการรับคนและจ่ายเงินค่าจ้าง ชายใดประสงค์ที่จะรับจ้างก็จะต้องทำตามคำสั่งของตัวแทนดังกล่าว ซึ่งอาจจะให้ทำงานประเภทใดแล้วแต่กรณี บางเหมืองเป็นธุรกิจของเอกชนซึ่งเจ้าของเหมืองจะกำหนดการทำงานร่วมกับเจ้าหน้าที่ของบริษัท กรรมกรชาวแอชตันไม่ค่อยได้พบกับผู้บริหารของคณะกรรมการหรือเจ้าของบริษัท เพราะคนเหล่านี้มีที่พักอาศัยอยู่ที่อื่นนอกเมืองแอชตันทั้งสิ้น ค่าจ้างที่ได้รับจากการทำงานจะเป็นค่าใช้จ่ายทุกประเภทในครัวเรือน ตั้งแต่อาหาร เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย และการพักผ่อนหย่อนใจ จำนวนของอัตราค่าจ้างขึ้นอยู่กับกระบวนการของการต่อรองที่ค่อนข้างสลับซับซ้อน ระหว่างผู้รับจ้าง เจ้าของเหมือง และตัวแทนของกรรมกรหรือที่เรียกว่าสหภาพแรงงาน | |
