นอกเหนือจากบริเวณแหล่งสำคัญดังที่เพิ่งกล่าวมานี้ นักวิทยาศาสตร์ยังค้นพบหลักฐานจากแหล่งอื่น ๆ อีกมาก เมื่อนำมาวิเคราะห์แล้ว ก็มีข้อสรุปดังนี้ โฮโม อีเรคตัสมีชีวิตอยู่ระหว่าง 600,000 - 2 ล้านปีมาแล้ว นอกจากนี้ ยังสันนิฐานกันว่า แต่เดิมมีแหล่งกำเนิดตามแถบเส้นศูนย์สูตร ต่อมา ได้อพยพกระจัดกระจายไปทางเหนือและบ้างก็ข้ามไปอาศัยอยู่ในทวีปยุโรป

               เครื่องมือเครื่องใช้ที่โฮโม อีเรคตัสคิดขึ้นที่สำคัญ ได้แก่ เครื่องมือหินสำหรับสับหรือตัด โดยกะเทาะให้มีความคมด้านหนึ่ง แหล่งทำหินที่สำคัญก็คือ อาชูเลี่ยน (Acheulian) หินที่นำมาทำก็คือหินเหล็กไฟและหินเชิร์ด ซึ่งใช้ทำขวานหิน นอกจากนี้ยังทำภาชนะใส่ของ เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย และสามารถจัดระเบียบทางสังคมโดยมีการแบ่งงานระหว่างชายและหญิง พึ่งพานายพรานในการล่าสัตว์ ตลอดจนอยู่รวมกันเป็นกลุ่มราว 20 - 50 คน หรือ 3 - 12 ครอบครัว

               อนี่ง เชื่อกันว่าโฮโม อีเรคตัสเป็นกลุ่มแรกที่เริ่มใช้ภาษาในการสื่อสาร แม้ว่าจะพูดได้ช้าราว 1 ใน 10 ของความเร็วที่มนุษย์ปัจจุบันพูดกัน แต่พวกเขาก็สามารถใช้ “ระบบสัญลักษณ." ด้านภาษาพูดเพื่อบ่งบอกถึงความต้องการและความรู้สึกของตนได้บ้าง เราเรียก วัฒนธรรมของโฮมินิดยุคโฮโม อีเรคตัสนี้ว่า "วัฒนธรรมอาชูเลี่ยน"⁽⁴⁾

               กล่าวกันว่า โฮโม เซเปียนส์ เซเปียนส์ (Homo sapiens sapiens) ซึ่งเป็นสปิชี่ย่อย (Sub-species) ของโฮโม เซเปียนส์ ซึ่งถือว่าเป็นมนุษย์ปัจจุบัน (modern man) นี้เกิดขึ้นครั้งแรกเมื่อ 40,000 ปีมานี้ ดังนั้น ช่วงเวลาจาก 600,000 ปีมาจนถึง 40,000 ปีเป็นระยะเวลายาวนานที่โฮโม อีเรคตัส ได้วิวัฒนาการจนทำให้รูปลักษณ์ทางร่างกายเปลี่ยนแปลงเรื่อยมา จนกลายเป็น โฮโม เซเปียนส์ยุคแรก หรือเราอาจเรียกว่าเป็นยุคเปลี่ยนผ่านจากโฮโม อีเรคตัสมาเป็นโฮโม เซเปียนส์