ภายหลังที่ได้ทำการค้นคว้าทดลองเป็นเวลานานถึง 8 ปี  เมนเดลได้เขียนรายงานการวิจัยและนำเสนอในที่ประชุมของ Natural History Society of Brunn ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี ค.ศ. 1865  แต่นักพฤกษศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ที่เข้าร่วมสัมมนาไม่ได้ลุกขึ้นถามคำถามแม้แต่คนเดียวและไม่มีการถกเถียงในหัวข้อที่เมนเดลบรรยายเลย  ทั้งนี้เพราะพวกเขาหล่านั้นยังยึดถือระเบียบวิธีการวิจัย (การทดลอง) แบบเก่า  จึงเกิดความสับสนในวิธีการทดลองแบบใหม่ของเมนเดล  อีกทั้งผลการทดลองที่กล่าวถึงการแตกตัวและการรวมตัวของคุณลักษณะ (หรือยีน) ทางพันธุกรรมของพ่อแม่ในลูกผสมรุ่นที่ 1   และลูกรุ่นที่ 2  ซึ่งเป็นผลการวิจัยที่มีความแตกต่างจากความรู้ที่ใช้สอนกันในยุคนั้นอย่างสิ้นเชิง

                ต่อมา เมื่อสมาคมแห่งนี้พิมพ์รายงานการวิจัยของเมนเดล (ซึ่งเป็นประเพณีของสมาคมที่พิมพ์งานการวิจัยที่นำมาบรรยายในที่ประชุมเพื่อส่งไปเผยแพร่ยังสถาบันและนักวิทยาศาสตร์ทั่วยุโรป) แต่ก็ไม่ปรากฏว่ามีผู้ใดให้ความสนใจในงานชิ้นนี้ของเมนเดล ต่อมา เขาได้ส่งผลงานไปให้นักพฤกษศาสตร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดของยุโรปในยุคนั้น ชื่อ คาร์ล วอน เนเกลี (Karl von Naegeli) แต่ก็ไม่ได้รับความสนใจอีกเช่นกันเพราะผู้รับไม่เข้าใจในงานที่เมนเดลทำขึ้น จากเหตุการณ์ดังกล่าว ทำให้เขารู้สึกหดหู่ใจและผิดหวังเป็นอันมาก

                ในปี ค.ศ. 1868  เมื่ออายุได้ 46 ปี  เขาก็ได้รับคัดเลือกให้เป็นเจ้าอาวาส  งานในหน้าที่เจ้าอาวาสมีมาก ทำให้เขาไม่มีเวลาทำการทดลองทางวิทยาศาสตร์ต่อไปได้อีก  เมนเดลเสียชีวิตในวันที่ 6 มกราคม ค.ศ. 1884  ในฐานะที่เป็นเจ้าอาวาสที่ผู้คนในเมืองบรุนน์ให้ความเคารพบูชา  แต่มิใช่ในฐานะที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ค้นพบกฎทางพันธุกรรมที่สำคัญของโลก