บทที่3  หลักเกี่ยวกับการวิวัฒนาการ  >> หน้า 14

                 
ตารางที่ 3.2           การเคลื่อนย้ายของยีน

                ยีน          ความถี่ของยีนในกลุ่มประชากรก่อนการย้ายถิ่น          ภายหลังการย้ายถิ่น 

                M                                    35                                                         31

                MN                                 50                                                         50

                N                                    15                                                         19

 

                จากตัวอย่างในตารางที่ 3.2  จะเห็นได้ว่า การย้ายถิ่นของยีนมีผลต่อการจับคู่และอาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ทำให้เกิดความแตกต่างระหว่างช่วงเวลาก่อนการย้ายถิ่นกับช่วงเวลาหลังการย้ายถิ่น อนึ่ง จากกระบวนการนี้ นักมานุษยวิทยาวัฒนธรรมและมานุษยวิทยาสาขากายภาพจึงมักทำงานร่วมกันเพื่อศึกษาแบบแผนการย้ายถิ่นและของการเลือกคู่ครอง ทั้งนี้การย้ายถิ่นและการเลือกคู่ครอง เป็นกฎทางสังคมที่มีส่วนทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น นอกจากนี้ยังอาจตรวจสอบได้ว่า การวิวัฒนาการเกิดขึ้นจากกระบวนการย้ายถิ่นนั้นมากน้อยเพียงใด

 

3.  โอกาสในการจับคู่ของยีน (genetic drift) 

                หนทางหนึ่งที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงความถี่ภายในยีนอย่างรวดเร็วก็คือการเกิดขึ้นโดยบังเอิญหรือโอกาสแห่งการจับคู่ของยีน

                จากกฎหรือทฤษฎีของฮาร์ดี - ไวนเบอรก  (Hardy - Weinberg Low)   ซึ่งตั้งข้อสมมติฐานว่า เซลที่ได้รับการผสมพันธุ์แล้วจะประกอบด้วยอัลลีล 2 ตัวที่ได้จับคู่จากประชากรของฝ่ายพ่อและฝ่ายแม่  โดยโอกาสในการจับคู่ตามเกณฑ์ปกตินั้น อัตราส่วนที่จะจับคู่จากฝ่ายพ่อเท่ากับ 50% และจากฝ่ายแม่เท่ากับ 50% แต่จำนวนประชากรของฝ่ายพ่อและฝ่ายแม่มีให้เลือกไม่มากนัก  ดังนั้น โอกาสในการจับคู่ผิดโดยบังเอิญจึงเกิดขึ้น  อาทิเช่น จะมีการจับคู่ของอัลลีลที่มีลักษณะเด่นด้วยกัน  ทำให้โอกาสในการจับคู่ของอัลลีลที่มีลักษณะด้อยลดน้อยลงไป จึงเป็นผลให้ลูกหลานเกิดความแตกต่างไปจากพ่อแม่และจะทำให้การวิวัฒนาการเกิดขึ้นอย่างเห็นได้ชัดต่อไปในอนาคต