หัวข้อการศึกษา
ในการค้นหาซากอวัยวะของไพรเมตยุคต้นไปจนถึงโฮโมนั้น
นักมานุษยวิทยาต้องทำงานร่วมกับนักโบราณคดีและนักกายวิภาคศาสตร์อย่างใกล้ชิด
ทั้งนี้เพราะนักโบราณคดีมีความชำนาญในการขุดค้นหาซากดึกดำบรรพ์และสามารถแยกแยะเครื่องมือเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันของพวกโฮโมได้ดี
ดังนั้น
เมื่อมีการค้นพบหรือขุดค้นแหล่งใด
ๆ
ก็จะร่วมกันออกไปศึกษาเป็นกลุ่ม
หัวข้อสำคัญที่นักมานุษยวิทยากายภาพสนใจศึกษาเป็นพิเศษ
มีดังต่อไปนี้
1.
การศึกษาเกี่ยวกับกระดูก (Osteology)
กระดูกที่ใช้ในการศึกษามากที่สุดก็คือ
ฟัน
เพราะฟันเป็นกระดูกที่มีความคงทนและคงสภาพค่อนข้างสมบูรณ์ที่สุดที่หลงเหลืออยู่ในซากดึกดำบรรพ์ของไพรเมตที่เสียชีวิตมาแล้วนับหมื่นนับแสนปี
อนึ่ง
ฟันที่ค้นพบยังสามารถบ่งบอกถึงโครงสร้างของเหงือก
และขากรรไก
ทำให้เข้าใจถึงลักษณะการขบเคี้ยวและประเภทของอาหาร
(เช่น กินแมลง กินพืช
และกินเนื้อสัตว์เป็นอาหาร)
นอกจากนี้ยังชี้นำให้สามารถวาดรูปจำลองทั้งตัวได้อีกด้วย
อนึ่ง
โครงสร้างและรูปร่างของฟันสามารถนำไปเปรียบเทียบกับฟันที่ค้นพบจากแหล่งอื่น
และนำมาเปรียบเทียบกับฟันของไพรเมตที่มีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน
ทำให้สามารถล่วงรู้ถึงขนาดรูปร่างของไพรเมตแต่ละประเภทและลำดับขั้นของการวิวัฒนาการ
นอกจากฟันแล้ว
กระดูกส่วนต่าง ๆ
ของร่างกาย
มีความสำคัญที่จะทำให้นักมานุษยวิทยาเรียนรู้โครงสร้างของร่างกายของไพรเมตแต่ละชนิดได้
กระดูกที่ค้นพบมากที่สุด
ได้แก่ ขากรรไก กระดูกแขน
กระดูกขา และหัวกะโหลก
เป็นต้น
|