บทที่2  ขอบเขตของวิชามานุษยวิทยากายภาพ >> หน้า 3

 
การวิวัฒนาการของมนุษย์

                แม้ว่านักมานุษยวิทยากายภาพจะเน้นความสนใจศึกษาหมู่สัตว์ในสายโฮโมเป็นหลักก็ตาม แต่การที่จะทำความเข้าในเรื่องนี้อย่างละเอียดลึกซึ้งได้นั้น จำเป็นที่จะต้องมองย้อนไปยังอดีตกาลนับตั้งแต่จุดกำเนิดของสิ่งมีชีวิตครั้งแรกบนโลก จากนั้น ต้องมองภาพกว้างทั้งที่เป็นโลกของพืชและโลกของสัตว์เพื่อที่จะสามารถให้คำอธิบายการวิวัฒนาการของมนุษย์ได้อย่างชัดเจน กล่าวกันว่า ในเบื้องแรกนั้น สิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นนั้นมีเพียงหนึ่งเซล ต่อมาก็จะมีเซลมากขึ้น เป็นพืชและสัตว์น้ำ สัตว์บก และก้าวขึ้นมาเป็นกลุ่มสัตว์ที่เรียกว่า ไพรเมต (primate) ซึ่งถือกันว่าไพรเมตเป็นจุดเปลี่ยนผ่านครั้งสำคัญเพราะเป็นกลุ่มสัตว์ที่มีโครงสร้างทางกายภาพแตกต่างไปจากสัตว์ประเภทอื่นทั้งปวง และกล่าวกันว่าไพรเมตนี้เองที่เป็นจุดเริ่มต้นที่จะวิวัฒนาการต่อไปจนเป็นมนุษย์ในที่สุด  

                ไพรเมตเป็นลำดับ (order ดูฐานการใช้ชื่อตามวิธีของลินเน่) เป็นสัตว์ที่เลี้ยงลูกด้วยนมมีเลือดอุ่นจำพวกมีกระดูกสันหลัง สัตว์ในลำดับนี้มีตั้งแต่ลำดับต่ำสุด เช่น ลิงเลมูร์ ลิงทาร์เซีย ลำดับสูง ได้แก่ ลิง ค่าง ชะนี ไปจนถึงชิมเปนซี กอร์ริลล่า อุรังอุตังหรือที่เรียกว่าวานรต่อมาก็วิวัฒนาการเป็นมนุษย์โบราณ และลำดับสุดท้ายได้แก่ โฮโม เซเปียนส์ หรือมนุษย์ในปัจจุบัน ดังนั้น ความสนใจของนักมานุษยวิทยาจึงพุ่งไปยังการศึกษาสัตว์ในกลุ่มไพรเมตอย่างละเอียดเพื่อสืบหาสายใยของการวิวัฒนาการจากลำดับต่ำสุดไปถึงลำดับสูงสุด อย่างไรก็ตามความจำเป็นที่จะต้องมองภาพโลกของพืชและโลกของสัตว์ก็คงมีอยู่ ทั้งนี้ก็เพื่อจะชี้ชัดถึงตำแหน่งของพวกไพรเมตว่าอยู่ตรงไหนของสัตว์โลกทั้งมวล