ง.
สุภาษิต (proverbs)
เป็นคำพูดสั้น ๆ
ที่กินความหมายกว้างขวาง
อาจเป็นคติสอนใจและเป็นค่านิยมของสังคมด้วย
เช่น
เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด
อย่าชิงสุกก่อนห่าม
เป็นต้น
จ.
ปริศนา (riddle)
บางครั้งคนเรายังมีความต้องการให้เกิดความครื้นเครงด้วยการถามคำถามให้คนตอบ
เช่น คำถามเกี่ยวกับ "อะไรเอ่ย..."
คำถามดังกล่าวตั้งอยู่บนพื้นฐานของการประสมข้อแนะที่ผู้ถามบอกให้ทราบหรือเปรียบเทียบข้อแนะที่มีอยู่
หรือความคล้ายคลึง
หรือความแตกต่างในธรรมชาติ
หรือด้านวัฒนธรรม
ศิลปะทางด้านภาษายังเกี่ยวข้องกับเสียงเพลง
เสียงดนตรี
จากเครื่องดนตรีพื้นเมืองและสากล
ท่วงทำนอง และน้ำเสียง
บทประพันธ์เชิงกวี
เพลงยาว
นอกจากนี้ยังรวมไปถึงคำสวด
คาถา
ซึ่งมีส่วนสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่าง
ๆ ด้วย
3.
ศิลปะการแสดง
การแบ่งประเภทของนิทานหรือนิยายกับศิลปะการแสดงดูจะก้ำกึ่งกัน
ทั้งนี้เมื่อเราพิจารณาถึงผู้เล่านิทาน
เขาอาจแสดงกริยาอาการประกอบไปด้วย
เราอาจจะเรียกว่าเขากำลังแสดงบทบาทอยู่
อย่างไรก็ตามศิลปะการแสดงเป็นการแสดงออกถึงลักษณะอาการของผู้แสดง
อาจจะใช้คำพูด คำร้อง
หรือละครเงียบก็ได้ เช่น
ดนตรี ระบำ ละคร
สำหรับของไทยเราก็เช่น
ค่าวซอ จ้อย (ภาคเหนือ)
หมอรำ (ภาคอีสาน) รำโนรา (ภาคใต้)
รำตัดและลิเก (ภาคกลาง)
ความแตกต่างของศิลปะการแสดงย่อมเป็นไปตามท้องถิ่นและประเพณี
การแสดงละครอาจจะใช้หน้ากากสวม
และแต่งกายแบบแปลก ๆ
บางครั้งก็เป็นเรื่องจักร
ๆ วงศ์ ๆ
บางครั้งเป็นเรื่องราวของนิยายปรัมปรา
หรือพงศาวดาร
|