บทที่2  ขอบเขตของวิชามานุษยวิทยากายภาพ >> หน้า 11

 
จริงอยู่ที่ข้อเขียนข้างต้นเป็นการคาดคะเน แต่การคาดคะเนนั้นเป็นการใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์ อาทิเช่น การคำนวนอายุอาจดูได้จาก (1) แบบแผนการขึ้นของฟัน เช่น ฟันน้ำนม ฟันแท้ ฟันกราม อัตราการสึกกร่อนของฟัน การหักหรือการสูญเสียฟัน และความสามารถในการรองรับของกระดูกขากรรไก (2) การคาดคะเนจากหัวกะโหลก เนื่องจากหัวกะโหลกมิได้เป็นกระดูกชิ้นเดียว แต่จะมีกระดูกหลายชิ้นเชื่อมต่อกัน ทำให้หัวกะโหลกของทารกและเด็กมีรอยต่อที่ห่างกันเพื่อรอให้มีการเจริญเติบโตและการขยายตัวของกะโหลก ส่วนหัวกะโหลกของผู้ใหญ่จะไม่มีช่องของรอยต่อที่ห่างกันเพราะหัวกะโหลกเจริญสมบูรณ์เต็มที่แล้ว รอยต่อนี้เรียกว่า sutures

                ส่วนเกณฑ์ที่ชี้ว่าเป็นเพศใดนั้น ดูได้จากกระดูกสะโพก เพราะกระดูกสะโพกของเพศ หญิงจะมีโครงสร้างแบน กว้าง และอยู่ในตำแหน่งต่ำเพื่อจะสามารถผายออกเมื่อตั้งครรภ์ กระดูกสะโพกของเพศชายนั้นจะอยู่ในระดับสูงและแคบกว่ามาก

                สำหรับการคำนวนช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่ เช่น หนึ่งล้านปีมาแล้ว เจ็ดแสนปีมาแล้ว ฯลฯ จะใช้การคำนวนด้วย (1) วิธีคาร์บอน - 14 (2) วิธีโปแตสเซี่ยม อาร์กอน ซึ่งวิธีการเหล่านี้จะใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์ ทำให้คาดคะเนกาลเวลาได้ค่อนข้างแม่นยำ

         ประการสุดท้าย ผู้อ่านที่สนใจตัวอย่างวิธีการขุดค้นหาซากดึกดำบรรพ์และการวิเคราะห์คำนวนดังที่เพิ่งกล่าวถึงนี้สามารถไปดูได้จากห้องก่อนประวัติศาสตร์ ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ กรุงเทพมหานคร และที่พิพิธภัณฑ์และห้องปฏิบัติการเรื่องราวก่อนประวัติศาสตร์ ภาควิชากายวิภาคศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์และศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล ซึ่งที่ภาควิชานี้ ศาสตราจารย์นายแพทย์สุด แสงวิเชียร ปฐมาจารย์ทางด้านมานุษยวิทยากายภาพของไทยได้รวบรวมเอกสารและอวัยวะจำลองไว้เพื่อการศึกษามากมาย นอกจากนี้ ผู้สนใจอาจไปศึกษาได้ที่ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ - บ้านเชียง ตั้งอยู่ในแหล่งโบราณคดีบ้านเชียง หมู่ที่ 9 ตำบลบ้านเชียง อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี