บทที่ 1 อรัมภบท
เป็นที่ประจักษ์ชัดแล้วว่า
ในทุกยุคทุกสมัยมนุษย์ได้ให้ความสนใจอย่างจริงจังที่จะทำความเข้าใจและเรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเอง
ด้วยการตั้งคำถามว่า
มนุษย์เรานี้มาจากไหนหรือเกิดจากอะไร
ทำไมคนบางกลุ่มจึงแตกต่างไปจากกลุ่มเราในด้านสรีระ
และมีวิถีชีวิตรวมทั้งขนบธรรมเนียมประเพณีผิดแผกแตกต่างกันออกไป
คำตอบของคำถามเหล่านี้มีปรากฏอยู่ในทุกสังคม
โดยสามารถค้นพบได้ในนิทานหรือนิยายชาวบ้าน
ชาดก อนึ่ง
มีข้อเขียนในรูปจดหมายเหตุ
และบันทึกการเดินทางที่เล่าเรื่องความแตกต่างทางด้านการดำรงชีวิต
และสังคมวัฒนธรรมของชนที่อาศัยอยู่ในสังคมอื่นเพื่อเล่าสู่ให้แก่คนในสังคมของผู้เขียนได้เรียนรู้และใช้ประโยชน์เมื่อต้องการพบปะ
คบหาสมาคมและค้าขายระหว่างกัน
ตัวอย่างที่น่าสนใจที่เล่าถึงการกำเนิดของมนุษย์
ได้แก่
นิยายปรัมปราของชาวเขาเผ่าเย้าที่เล่าถึงประวัติความเป็นมาของบรรพบุรุษพวกเขาว่า
แต่เดิมมีเทวดาองค์หนึ่งชื่อ
เปี้ยนโกฮูง
เป็นผู้สร้างโลกและสวรรค์
(ท้องฟ้า)ในการสร้างโลกนี้
ก็ได้สร้างภูเขา ทะเล
แม่น้ำลำคลอง หนองน้ำ
ตลอดจน
ทำให้เกิดมีข้าวและไร่นาด้วย
เทวดาองค์นี้ยังได้สร้างมนุษย์ผู้ชายและผู้หญิง
และอนุญาตให้สมสู่เป็นสามีภรรยากันได้...
ต่อมา
ในวันที่แปดเดือนสี่ของปีหนึ่ง
ได้เกิดน้ำท่วมโลกเจ็ดวันเจ็ดคืน
ผู้คนล้มตายจนเหลือเพียงหญิงชายคู่หนึ่งซึ่งเป็นพี่น้องกัน
ทั้งสองจึงหนีขึ้นไปอาศัยอยู่ในน้ำเต้าใหญ่
และลอยขึ้นไปถึงสวรรค์
เมื่อน้ำลดก็ลอยกลับลงมาสู่พื้นโลก
แต่ไม่มีเพื่อนมนุษย์จะแต่งงานได้ด้วย
เทวดาจึงแปลงตนเป็นชายชราและบอกสองพี่น้องให้แต่งงานกันเพื่อสร้างมนุษย์ต่อไป...
|