บทที่1  อรัมภบท  >> หน้า 1

AN113


บทที่ 1
อรัมภบท


             เป็นที่ประจักษ์ชัดแล้วว่า ในทุกยุคทุกสมัยมนุษย์ได้ให้ความสนใจอย่างจริงจังที่จะทำความเข้าใจและเรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเอง ด้วยการตั้งคำถามว่า มนุษย์เรานี้มาจากไหนหรือเกิดจากอะไร ทำไมคนบางกลุ่มจึงแตกต่างไปจากกลุ่มเราในด้านสรีระ และมีวิถีชีวิตรวมทั้งขนบธรรมเนียมประเพณีผิดแผกแตกต่างกันออกไป คำตอบของคำถามเหล่านี้มีปรากฏอยู่ในทุกสังคม โดยสามารถค้นพบได้ในนิทานหรือนิยายชาวบ้าน ชาดก อนึ่ง มีข้อเขียนในรูปจดหมายเหตุ และบันทึกการเดินทางที่เล่าเรื่องความแตกต่างทางด้านการดำรงชีวิต และสังคมวัฒนธรรมของชนที่อาศัยอยู่ในสังคมอื่นเพื่อเล่าสู่ให้แก่คนในสังคมของผู้เขียนได้เรียนรู้และใช้ประโยชน์เมื่อต้องการพบปะ คบหาสมาคมและค้าขายระหว่างกัน

ตัวอย่างที่น่าสนใจที่เล่าถึงการกำเนิดของมนุษย์ ได้แก่ นิยายปรัมปราของชาวเขาเผ่าเย้าที่เล่าถึงประวัติความเป็นมาของบรรพบุรุษพวกเขาว่า

แต่เดิมมีเทวดาองค์หนึ่งชื่อ เปี้ยนโกฮูง เป็นผู้สร้างโลกและสวรรค์ (ท้องฟ้า)ในการสร้างโลกนี้ ก็ได้สร้างภูเขา ทะเล แม่น้ำลำคลอง หนองน้ำ ตลอดจน ทำให้เกิดมีข้าวและไร่นาด้วย เทวดาองค์นี้ยังได้สร้างมนุษย์ผู้ชายและผู้หญิง และอนุญาตให้สมสู่เป็นสามีภรรยากันได้...

ต่อมา ในวันที่แปดเดือนสี่ของปีหนึ่ง ได้เกิดน้ำท่วมโลกเจ็ดวันเจ็ดคืน ผู้คนล้มตายจนเหลือเพียงหญิงชายคู่หนึ่งซึ่งเป็นพี่น้องกัน ทั้งสองจึงหนีขึ้นไปอาศัยอยู่ในน้ำเต้าใหญ่ และลอยขึ้นไปถึงสวรรค์ เมื่อน้ำลดก็ลอยกลับลงมาสู่พื้นโลก แต่ไม่มีเพื่อนมนุษย์จะแต่งงานได้ด้วย เทวดาจึงแปลงตนเป็นชายชราและบอกสองพี่น้องให้แต่งงานกันเพื่อสร้างมนุษย์ต่อไป...